A introdución da alimentación complementaria a partir dos 6 meses do bebé adoita parecer un reto para as familias. Con todo, na maioría dos casos, é unha transición sinxela na que a curiosidade dos bebés combínase coa oferta diversa de alimentos que lle iredes dando a probar.
Para saber cales son os alimentos máis nutritivos para os nenos e cal é a dieta máis saudable para eles, basta con seguir as seguintes recomendacións.
Que ocorre a partir dos 12 meses?
Si todo vai ben, o bebé vai cumprir o seu primeiro ano comendo practicamente de todo e incorporándose ás rutinas familiares nas comidas.
A partir dos 12 meses, si o bebé non o fixo desde o inicio da alimentación complementaria, comerá sen problema alimentos sólidos (sen triturar), será máis eficiente e o seu menú non terá por que ser moi diferente do voso.
En torno ao primeiro ano de vida, o crecemento dos nenos retárdase, iso fai que paradoxalmente, aínda que sexan máis maiores, poidan comer racións un pouco máis pequenas que as que comían unhas semanas antes. Doutra banda, o seu desenvolvemento cognitivo failles ser máis conscientes da contorna, dos seus gustos e tamén da súa capacidade de decisión. Por iso, é posible que empecen a rexeitar alimentos que antes comían sen problemas. Isto non adoita ser porque ese alimento en cuestión non lles guste, senón que forma parte do seu novo repertorio de comportamentos.
Lista de alimentos que non poden faltar na súa dieta
En realidade, para alimentar aos nenos entre o ano e o tres anos, non debedes introducir demasiadas diferenzas respecto dos meses anteriores ao ano. Recoméndase un esquema de 4 comidas principais, con algúns tentempiés entre medio si fose necesario, priorizando sempre opcións saudables e nutritivas.
- FROITAS E VEXETAIS
Os principais grupos de alimentos esenciais para nenos serán as froitas e os vexetais. A forma máis apropiada de ofrecer a froita é enteira, para que conserve todas as súas propiedades, principalmente a fibra. A fibra axuda a manter o control glucémico, a evitar o estreñimiento e a nivelar os períodos de saciedade.
Algunhas froitas e verduras, pola súa dureza e forma, teñen máis risco de provocar atragantamiento nos nenos máis pequenos. Así, debedes ter en conta que polo menos até os 2-3 anos de idade, as mazás e as zanahorias non deben ofrecerse enteiras ou crúas. En canto ás uvas, as cereixas ou os tomates cherry, pola súa forma pequena e redondeada, deberiades ofrecelas cortadas en catro partes.
As proteínas tamén son esenciais, xa que axudan ao correcto desenvolvemento dos ósos, músculos, órganos e pel, ademais de achegar enerxía. Debedes ofrecer proteína tanto de orixe animal (carnes, peixes e ovos), como vexetal (legumes, soia, sementes, froitos secos…).
En canto aos froitos secos e as sementes, estes non deberían ofrecerse enteiros até polo menos os 5 anos de idade. Pero deben formar parte da dieta de nenos e nenas, en cremas ou triturados, desde o inicio da alimentación complementaria.
- LÁCTEOS
Os lácteos seguen sendo unha fonte de alimentos importante, tanto si o neno ou nena mantén lactación materna coma se introduciuse o leite de vaca. Os lácteos proporcionan proteínas de alta calidade biolóxica e outras sustancias importantes como o calcio ou vitamina A e D.
Algúns consellos para mellorar os hábitos alimenticios nos nenos de 1 a 3 anos
Os aspectos sociais relacionados coa alimentación tamén son moi importantes. Os nenos deben implicarse nas rutinas relacionadas coa comida de forma adaptada á súa idade: tanto na compra como na preparación dos alimentos, así como ao pór e quitar a mesa, participando das conversacións que teñen lugar mentres se comparte unha comida, etc.
Por último, cabe lembrar que a maioría de nenas e nenos funcionan por imitación e terminan comendo como os seus pais e nais. Como coidadores, seredes o espello no que os nenos se miran, de forma que os vosos hábitos alimentarios van influír nos seus.
Alimentación para nenos de 1 a 3 anos, que non poden comer?
Aínda que a partir do seis meses, os nenos e nenas xa poden comer practicamente de todo, aínda debedes restrinxir ou evitar algúns alimentos.
- Os flocos de millo de millo polo seu alto risco de atragantamiento.
- Peixe azul de gran tamaño, polo seu alto contido en mercurio. Recoméndase non ofrecer quenlla, peixe espada ou quenlla, atún vermello e lucio até, polo menos, os 10 anos de idade.
- As verduras de folla verde (espinacas e acelgas) deben tomarse con moderación pola súa alto contido en nitratos.A borraja non debería ofrecerse antes dos 3 anos de idade.
- Tampouco se recomenda que coman crustáceos, así como chupar as cabezas de gambas, lagostinos e gambones polo seu alto contido en cadmio .
Que facer si o neno non comer
Este fenómeno que tanto preocupa a pais e nais empeza a manifestarse en nenos entre 1 e 3 anos. Ten que ver con cuestións relacionadas con aspectos madurativos e do crecemento, como a retardación do crecemento físico ou a expresión de preferencias e carácter. Ao ampliar as opcións de alimentos, desafortunadamente en ocasións tamén se introducen outro tipo de produtos que desprazan aos alimentos de calidade, por exemplo, os procesados ou pratos ricos en azucres e graxas inadecuadas. A influencia social e a publicidade teñen un peso específico considerable e, a estas idades, é habitual que os nenos rexeiten novos alimentos ou novas formas de cociñalos.
O mellor consello é que non desistades, volvede tentalo máis adiante. En ocasións, pode ser necesario ofrecer un alimento múltiples veces ata que o neno se anime a probalo.
As expectativas que tedes nais e pais en canto á alimentación dos vosos fillos tamén inflúen. En moitas familias, pretendedes que os nenos coman a calquera prezo e iso orixina, ás veces, malas eleccións nos produtos que lles ofrecedes ou nos horarios aos que se ofrece o alimento. Por tanto, outra dos vosos labores esenciais como proxenitores é ofrecer alimentos de calidade e nun contexto ordenado e regular.
Salvo en casos concretos, deixaredes que o neno regule as cantidades de alimento que toma. É dicir, os adultos encárganse da calidade e eles, da cantidade.
En casos patolóxicos de nenos con desnutrición ou evidente desequilibrio na alimentación, serán os pediatras quen se encarguen de ofrecervos as mellores pautas.
