Os primeiros minutos do bebé fóra do útero son cruciais e todo o que sucede nese momento serve para favorecer a adaptación instintiva do recentemente nacido á súa nova contorna. Coa primeira respiración, o bebé deixa de recibir o osíxeno a través da placenta. Por primeira vez, o aire alaga os seus pulmóns que, até o momento, estaban cheos de líquido amniótico.
O bebé nace mollado e o primeiro que farán os profesionais na maioría dos hospitais é polo encima de vós, as nais. Inmediatamente despois, valorarase o seu estado por medio da proba de Apgar. Este test é un exame rápido que se realiza ao primeiro e quinto minuto despois do nacemento do bebé para avaliar a súa frecuencia cardíaca, a súa respiración, o ton muscular, os primeiros reflexos e a súa cor de pel. A mellor puntuación será de 10, aínda que se considera normal entre 7 e 10. O resultado no minuto 1 determina como tolerou o bebé o proceso de nacemento. O do minuto 5 indica como está a evolucionar o bebé fóra do ventre materno.
O bebé durante as primeiras horas
Durante os seus primeiros minutos encima de vós, os profesionais sanitarios colocaranlle unha pomada nos ollos (para previr causas graves de conjuntivitis e administraráselle vitamina K intramuscular ou oral (para evitar alteracións de coagulación). A condición de que non se contemple o contrario no Plan de parto que se elaborou. Despois, pesarase e medirá ao bebé, tomaráselle a pegada do pé e colocaráselle un brazalete cos seus datos identificativos.
Polo menos durante a primeira hora posterior ao nacemento, a maioría de bebés áchanse nun estado de alerta tranquila, durante o que parecen tratar de explorar a súa contorna e establecer relacións. Nada máis nacer, os bebés cheiran e reaccionan aos sons. A súa visión é restritiva, perciben cambios na intensidade da luz e ven siluetas borrosas. O que mellor enfocan é o que está situado a uns 25 centímetros, e esa é a distancia á que está a vosa cara cando tedes ao bebé encima si estades tombadas ou si tédelo en brazos.
Nese momento, é habitual que experimentedes unha forte reacción afectiva, sobre todo a nai, pero non é estraño nin alarmante que algunhas de vós non sintades unha emoción tan viva como esperabades. Cada muller experimenta o momento de maneira distinta.
O primeiro contacto coa nai
Este contacto precoz, e idealmente tan duradeiro como sexa posible, é especialmente importante cando desexades criar ao bebé con lactación materna. Os factores emocionais e o contacto físico son poderosos estímulos para desencadear a produción de leite, incluídos os casos de parto por cesárea. Si ademais o bebé aproveita ese intre para facer unha primeira toma (os bebés nacen sabendo buscar o peito e mamar), estimulará un agarre máis efectivo. De modo que, si non puido ser na mesma sala de partos, nada máis chegar á habitación convén pór ao recentemente nado ao peito. A toma inicial é, ademais, positiva para vós, porque provoca contraccións no útero que axudan a frear o sangrado vaxinal.
Os primeiros minutos dun bebé nado por cesárea
Todo isto é igualmente factible tras un parto por cesárea. Ás veces é preciso que os e as profesionais axuden ao bebé a baleirar o líquido pulmonar e as mucosidades, e é posible que estes pasen un tempo en observación. Aínda así, nada diso adoita impedir un contacto pel con pel convosco, as nais, na sala de partos, nin que lle poidades dar de mamar na primeira ou segunda hora de vida. É conveniente saber que non todos os hospitais da rede pública admiten nos seus protocolos as cesáreas respectuosas e que en casos a pel con pel fanse co pai e non a nai, polo que haberá que informarse previamente.
