Txupetearen erabilera oso errotuta dago gure gizartean, haurra lasaitzen baitu, negar egiten baitu, eta batzuetan lo egiten laguntzen du. Hala ere, erabilera eztabaidagarria da, baita profesionalen artean ere, eta informazio ugari dago, bai erabileraren alde bai kontra.
Txupetea, funtsean, silikonazko titiburua da, haurtxoak txupa dezan. Izan ere, xurgatze-erreflexua jaioberriaren berezko mugimendua da. Umetokian daudenetik, haurtxoek hatzak miazkatzen dituzte elikatzeko entrenamendu gisa eta erlaxatzen dituelako.
Txupetearen puntu negatiboak haurtxoetan
Esnea amaren bularretik edo biberoiaren tetinatik ateratzeaz gain, haurtxoari lasaitzen eta kontsolatzen laguntzen dion elikadura-mekanismo bat da. Horregatik, haur askok ordu asko ematen dituzte bularrean, edo txupete bat eskatzen dute edo hatza erabiltzen dute xurgatzeko. Haurtxoak hatza edo txupetea xurgatzeko arriskua, ahoa garatzen doan heinean, hura deformatzeko arriskua da. Horregatik da garrantzitsua ohitura hori denboran ez luzatzea.
Noiz jarri txupetea jaioberriari
Bularra ematen duten jaioberrien txupetea bizitzako lehen egunetan saihestu behar da. Komeni da bularreko hartuneak ez ordeztea, esnea ateratzeko behar den heltzean eta xurgatzean eraginik izan ez dezan, biberoiko tetinarekin gerta daitekeen bezala. Amagandiko edoskitzea finkatuta dagoenean, bizitzako lehen hilabetean gutxi gorabehera, eta pisu-irabazia zuzena bada, txupetea eman diezaiokezue haurrari.
Esne hutsez elikatutako jaioberriei txupetea eman diezaiekezue bizitzako lehen egunetatik.
Txupetea erabiltzearen abantailak
Haurrak lotan daudenean txupetea erabiltzea da bularreko haurraren bat-bateko heriotzaren sindromea (SMSL) babesten duen faktoreetako bat, baita beste gomendio batzuk ere, hala nola haurra ahoz gora jartzea, gehiegi ez botatzea edo koltxoia bigunegia ez izatea.
Lo egiten duen bitartean, haurtxoari txupetea erortzen bazaio, ez da beharrezkoa berriro jartzea. Eta, jakina, inoiz ez da igurtzi behar soluzio gozoetan.
Txupetea kentzeko unerik onena
Oro har, txupetearen erabilera une jakin batzuetara mugatu beharko litzateke, hala nola lo egiteko ordua, metodo analgesiko ez-farmakologiko gisa (bularra emateko aukerarik ez baduzue) edo haurra urduri edo antsietate egoeran dagoen.
Komeni da lehenengo urtetik bi urtera bitartean pixkanaka txupetea kentzen hastea. Loaldian xurgatzeak eragiten dion bularreko haurraren bat-bateko heriotzaren sindromearen aurkako babesa ez da beharrezkoa urtebete betetzen dutenean, SMSL salbuespena baita adin horretara iristean.
Bi urtetik aurrera, nabarmen handitzen da txupete eta tetinen erabilerari lotutako hortzetako arazoen arriskua; beraz, adin horretatik aurrera ez litzateke gehiago erabili behar.
Haurtxoarentzako txupeterik onena
Zuen haurrarentzako txupete onena ahalik eta txikiena eta anatomikoena (laua) izango da. Interesgarria da jakitea tamaina txikiko txupete bat beti erabil daitekeela, eta ez da beharrezkoa izango tamaina aldatzea haurra hazi ahala; izan ere, zenbat eta leku gutxiago hartu ahoan, orduan eta ahalmen txikiagoa izango du hura deformatzeko.
Gainera, erabilera egokia dela zaindu behar duzue: ez dadila hautsita egon, pieza txikietan ezin dela banandu eta ez dadila kate edo zinta luze batekin jarri, umea ito edo itota egon baitaiteke. Garrantzitsua da, halaber, lotsagabeak dituen arropari ez erreparatzea, haurtxoarentzat ere arriskutsuak baitira.
Arreta eta ohiko galderak
Haurtxoen txupetearen puntu negatiboez gain (ahoko deformazioak izateko arriskua, adibidez), haren erabilerari buruzko ohiko beste galdera batzuek segurtasunez jokatzeko hartu beharreko neurriei egiten diete erreferentzia:
- Garrantzitsua da araudia betetzen duen txupetea aukeratzea.
- Txupetea maiz berritzea gomendatzen da, gastatzen hasi bezain laster.
- Ez da beharrezkoa txupetea esterilizatzea. Maiz garbitu, urarekin eta xaboiarekin.
- Ez erabili elikagaia emateko eta ez busti inongo likidotan. Horrek elikatze-ohitura txarren arriskua eta lehen haurtzaroko txantxarra ekarriko lituzke.
