Haurtxoaren negarra komunikatzeko modu arrunta den arren, etorkizuneko guraso gisa gehien kezkatzen duen alderdietako bat da. Egia esan, ez da beti erraza izaten haurtxoaren negarraren arrazoia zein den jakitea, ezta nola kontsolatu ere; baina praktikan, aldez aurretik dirudiena baino arazo gutxiago dago.
Jaioberrien negarrari buruz jakin behar duzun guztia
Haur txiki batek estrategia gutxi ditu komunikatzeko negarrez gain. Arriskuetatik babesteko mekanismo bat da, eta bere beharrak betetzeko modu bat. Haur jaioberriak negar egiten duenean, zuekin komunikatu nahi duelako da. Negarraren arrazoiak hauek izan daitezke:
- Laguntza: gosea duenean, bustita edo deseroso dagoenean, edo konpainia behar duenean.
- Kexa: oinazeren batengatik, baina baita zarata edo estimulazio handiagatik ere.
- Atsedena: egunez pilatu diren tentsioak askatzeko.
Negarra normala eta ezinbestekoa da haurtxoentzat. Bizpahiru hilabeteko haurrak askoz gehiago negar egiten du umetokitik kanpo bizitzara egokitzeko prozesuaren zati gisa, baina horrek ez du esan nahi ondo zaintzen ari ez zaretenik. Hazten doan heinean, haurrak ohitura desberdinak ulertzen ditu eta beste komunikazio-estrategia batzuk eransten dizkio negarrari.
Urtebetetik aurrera, gutxi gorabehera, haurrak negar egin dezake zerbait behar duenean, baina gero eta nabariagoa izango da zergatik, eta negar egiteari utziko dio txikiago zenean negar egiten zioten gauzengatik.
Zergatik egiten dute negar haurrek? Arrazoi ohikoenak
Eritasunak edo minak eragindako negarrez gain (beste alarma-zantzu batzuk ere izan ohi dira), hauek dira haurtxoaren negarraren ohiko arrazoiak: gosea, hotza edo beroa, deserosotasuna, pixoihal bustiak edo zikinak, logura, bakardadea, asperdura, estimulu gehiegi, zarata edo tentsioa.
Nola jokatu umea negarrez ari denean?
Ez da beti erraza jakitea zergatik negar egiten duen haurtxoak, eta, askotan, gainezka egiten duenez, kontrolik gabeko negarra iruditzen zaizue, edo, are gehiago, haurra egun osoan negar egiten duela sentitzea. Hala ere, denborarekin eta aholku hauek praktikan jarriz, haien negarra ezagutzen eta haien beharrei erantzuten ikasiko duzue.
- Berehala erantzun behar zaio beti:
Jaioberriaren edo haurraren negarra premia fisiko edo psikologiko bati erantzuten dio beti, eta lehenbailehen asetzen saiatu behar duzue. Ez da komeni negar egiten uztea kontsolatu gabe.
- Oinarrizko beharrak:
Saia zaitezte zein den haurtxoaren negarraren arrazoia, eta konpondu. Gosea badu, eman jaten. Zikin badago, aldatu. Kontaktua nahi baduzu, hartu. Logura badu, lo egiten lagundu behar zaio.
- Besoetan:
Haurtxoek besoetan egon behar dute beren garapen psikomotor eta emozionala behar bezala egin dadin.
Akats bat da haurra besoetan ez hartzea, gaizki ohituko den beldur baita. Behar duenean arreta eta afektua ematea ez da ohitura txarra.
- Mina eta eritasuna baztertzea:
Zerbaitek min egiten dion haur baten negarra beste tinbre batekin izaten da. Argi dago zerbait, ohikoenaz gain, gertatzen ari dela. Baliteke arropak zapaltzea, sukarra izatea, mina izatea…
Gomendagarria da arropa ateratzea eta zerbait deigarria den ebaluatzea, eta beste zeinu eta sintoma batzuk (larruazalaren kolore txarra, gorakoak eta beherakoak, sukarra, azaleko lesioak, arnasteko zailtasuna, etab.) dauden baloratzea.
- Lasaitzeko balio duen metodoaren bila:
Familia gisa, zuen haurra ezagutuko duzue eta kontsolatzeko nola jokatu jakingo duzue. Kontaktu fisikoa, mugimendua, txupetearen edo bularraren erabilera elikagarria ez den xurgapenerako, abesti bat edo modu barean hitz egitea izan daitezke aukerak. Guraso eta zaintzaile zareten aldetik, azkenean jakingo duzue zerk funtzionatzen duen hobeto.
- Bare:
Haurtxoaren negarra, batez ere oso txikia bada, helduek negarra sortzen duten beharrak asetzeko erreakzionatzeko diseinatuta dago. Ia ezinezkoa da artatzea.
Haur bat loratzen jarraitzea oso frustragarria izan daiteke helduentzat, batez ere nekatuta zaudetenean edo beste kezka batzuekin. Haurrari zer gertatzen zaion ez jakitea ere gurasoen estresaren arrazoia da.
Bestalde, haurtxoek eta haur txikiek giro ilun edo estresatua hautemateko gaitasuna dute, eta, beraz, erraza da negarrak larritasuna sortzea eta, larritasun horrek berak, haurrari negar gehiago eragitea.
Gainezka zaudetela sentitzen baduzue, eskatu laguntza, beste pertsona bat haurtxoaz arduratzeko. Alde horretatik, garrantzitsua da laguntza izatea eta eskatzen eta inolako konplexurik gabe gozatzen jakitea.
