As primeiras horas e días de vida do recentemente nado son claves para avaliar o seu estado xeral. É por iso que durante os seus primeiros días de vida e durante a vosa estancia no hospital faranlle ao voso fillo ou filla varios procedementos rutineiros, os seus primeiros recoñecementos médicos, para previr algunhas complicacións no seu desenvolvemento.
Profilaxis ocular
A todos os recentemente nados pónselles unhas pingas ou unha pomada antibiótica nos ollos para protexelos contra a conjuntivitis que poderían sufrir si vós, as nais, tivésedes unha infección gonorreica sen diagnosticar.
Os colirios ou pomadas que actualmente se empregan apenas irritan os ollos do bebé. Con todo, poden enturbar o seu xa escasa visión, polo que nalgunhas maternidades esperan a que teña o primeiro contacto convosco para polos.
Prevención da enfermidade hemorráxica do recentemente nacido
Os recentemente nados teñen uns niveis relativamente baixos de vitamina K, que é un factor fundamental para que o sangue coagule adecuadamente e cuxa carencia podería chegar a orixinar graves hemorraxias.
Para evitalo, adminístraselles unha inxección de vitamina K na parte superior da coxa. Aínda que se valorou a posibilidade de darlla por vía oral, aínda parece máis recomendable seguir inxectándoa. No plan de parto, débese indicar si accédese ou non a fornecer esta inxección. A vitamina K oral precisa unha pauta longa de tratamento e non resulta tan efectiva para evitar a enfermidade hemorráxica do recentemente nado.
Cribado neonatal
No período neonatal, este termo xenérico refírese normalmente á análise de sangue que se debe efectuar en todos os recentemente nados para descartar diferentes enfermidades metabólicas como o hipotiroidismo e a fenilcetonuria ou a fibrosis quística.
Cada comunidade autónoma ten o seu propio programa de cribado neonatal, incluíndo ao redor de 20 enfermidades. Popularmente coñécella como proba do talón porque xeralmente se extrae o sangue desta zona. Ten como obxectivo detectar precozmente algunhas enfermidades ou trastornos que teñen tratamento e que, sen el, poden causar graves problemas físicos, mentais ou do desenvolvemento.
Para facer a análise, basta cunhas pingas de sangue, que normalmente se obteñen a partir do segundo día de vida picando cunha lanceta no talón do neno ou a nena.
Nos poucos casos en que este é positivo, o hospital porase en contacto convosco para informarvos e programar unha segunda análise de confirmación, corroborar a sospeita, ampliar o estudo e iniciar o tratamento inmediatamente.
Detección de xordeira
A detección precoz da xordeira permite iniciar un tratamento e estimulación a idades temperás, de forma que o desenvolvemento da linguaxe e da comunicación véxanse menos afectados.
As dúas técnicas dispoñibles son inofensivas e indoloras, e practícanse mentres o bebé dorme. Na proba das otoemisiones acústicas (OEA), basta introducir unha sonda no oído e medir os ruídos xerados polas células do oído interno ante os estímulos sonoros. Ten o inconveniente de que, nunha pequena porcentaxe de casos, ofrece un resultado normal en nenos que non ouven ben. Na outra técnica, determínanse os potenciais evocados auditivos (PEA). Colócase ao bebé uns auricular nos oídos e uns pequenos electrodos na fronte e o lóbulo da orella para comprobar a resposta neuroeléctrica do sistema auditivo. Esta técnica ten o inconveniente contrario, é dicir, que resulta anormal nalgúns bebés que ouven ben, de modo que o ideal sería practicar ambos os métodos.
Si estes exames indican que o bebé padece hipoacusia ou xordeira, o diagnóstico debe confirmarse. É moi importante que o tratamento se inicie ao redor do seis meses de vida mediante axudas auditivas (audífonos) e intervención logopédica e educativa.
