Son moi poucos os nenos que pasan a lactación sen botar nunca algunha que outra pequena bocanada de leite, é dicir, regurgitándola. A miúdo, para referirvos a este feito úsanse as palabras vomitar ou devolver e non regurgitar, pero non significan o mesmo.
O vómito é a expulsión activa, brusca e molesta do contido gástrico, habitualmente nunha soa quenda, case sempre precedida de náuseas; mentres que ao regurgitar vanse devolvendo repetidamente e con pouca forza pequenas cantidades de leite, sen aviso nin incomodidade.
Por que o bebé regurgita o leite?
As regurgitaciones son normais nos bebés, debido a unha conxunción de factores que se dan neles:
- Inmadurez do mecanismo de peche da entrada do estómago: a musculatura do esófago, o ángulo con que aborda o estómago e o diafragma que rodea esa zona son o tres elementos que se opoñen ao retroceso dos alimentos que chegan ao estómago. Todos eles son aínda ineficientes no bebé, o que explica a facilidade con que se produce o reflujo do seu contido.
- Postura horizontal: mentres os bebés non empezan a sentar e a forza da gravidade axuda a baleirar o estómago, o seu contido está continuamente pondo a proba un mecanismo de peche inmaturo.
- Alimentación líquida: loxicamente, canto menos espeso sexa o contido do estómago, máis fácil será que refluya. En xeral, os bebés que toman lactación materna exclusiva, teñen menos tendencia a regurgitar, xa que este leite se dixire mellor e máis rapidamente que a artificial.
Que facer para diminuír as regurgitaciones do bebé
É, por tanto, normal que os bebés regurgiten, especialmente ao eructar ou cando lles estades cambiando o cueiro ou a roupa. Se iso non lles impide gañar peso nin hai ningún outro síntoma, basta con esperar que pase o tempo para que o seu estómago madure e pasen menos tempo en postura horizontal. En todo caso, para diminuír os episodios:
- Hai que tentar que o neno trague pouco aire, alimentándolle sen présas, e que o expulse ben, axudándolle a eructar en posición vertical.
- Aumentar excesivamente o volume dos biberóns coa pretensión de espaciar as tomas non é boa idea.
- Tratade de non mover ao bebé bruscamente despois de comer, cambiade a súa postura sempre con coidado.
Que consecuencias poden ter as regurgitaciones no bebé?
Las regurgitaciones excesivas poden causar problemas, en ocasións graves, e entón dise que o bebé padece unha enfermidade por reflujo gastroesofágico. As súas manifestacións máis frecuentes son:
- Insuficiente aumento de peso: non sempre é fácil de valorar. Os nenos con reflujo poden ser delgados por natureza, pero o pediatra sempre vixiará estreitamente a curva de desenvolvemento dun neno con reflujo importante.
- Pranto: ao regurgitar, o ácido do estómago irrita a mucosa do esófago e cáusalles dor. Xa que poden ter reflujo sen chegar a devolver, é un diagnóstico sempre posible nos bebés que están continuamente inquietos e chorando.
- Anemia: a irritación do esófago pode producir erosións cuxo sangrado, escaso pero pertinaz, acaba por causar unha anemia.
- Tose, bronquite e asma: en nenos con bronquios sensibles, o reflujo pode causar crise de asma por mecanismos reflexos. Ademais, algúns bebés poden aspirar pequenas cantidades de leite, ás veces microscópicas, que causan a conseguinte sintomatología respiratoria, especialmente crise de sofocamiento ou tose.
Tratamento para o reflujo do bebé
A maioría das veces, o reflujo gastroesofágico soluciónase en por si co paso do tempo. Con todo, é importante aliviar os síntomas naqueles bebés que sofren dor ou perda de peso a causa do reflujo. O tratamento inclúe os seguintes puntos:
- Postura
É recomendable a postura semi inclinada do bebé, coa cabeza máis alta que os pés. O porteo ergonómico en vertical tamén resulta moi positivo para diminuír o reflujo.
- Alimentación
As tomas teñen que ser o máis pequenas e frecuentes que resulte posible. Si están con lactación artificial, o pediatra pódevos recomendar ofrecer unha fórmula antirreflujo.
- Fármacos
É importante que os administredes só baixo prescrición médica en enfermidade por reflujo gastroesofágico, nunca nas regurgitaciones fisiolóxicas.
