Idorreria gorozkiak kentzeko nahaste gisa definitzen da, eta, horren ondorioz, kaka egitea zaila bihurtzen da, ez da oso ohikoa eta gorotz gogorrak eta urriak kanporatzen dira. Baina irizpide horiek beti elkartuta ez daudenez eta baloratzeko zailak izan daitezkeenez, normala da nahasmendua izatea, batez ere haurtxoen idorreria denean.
Bularreko haurraren diskezia eta idorreria faltsuak
Hesteetako mugimenduen eta uzkiko esfinterraren erlaxazioaren arteko koordinazioa ez da oso eraginkorra haurrengan; askotan, ebakuatzeko ahalegin handia egin behar izaten dute, eta normala da hankak altxatzea eta hainbeste bultza egiten duten gorriak jartzea. Baina azkenean kanporatzen duten jalkipena biguna bada, ezin da esan haurra idortuta dagoenik. Fenomeno hori normala da, eta bularreko haurraren diskezia deitzen zaio. Beraz, ez diozue ezer eman behar gorozkiak biguntzeko, ezta uzkia suspertzeko ere, ebakuatzen laguntzeko. Aldi baterako egoera hori arintzeko, umeari masajeak eman eta jarreraz alda diezaiekezue, baina zuen aliaturik onena pazientzia izango da.
Bularreko haurraren gorozkien maiztasuna
Lehenengo hilabeteetan, haurraren kaka egiteko maiztasuna haren elikadura-motaren araberakoa da, baina baita adinaren eta bere izaeraren araberakoa ere.
Hasieran, haurtxoak erreflexu gastrokolikoa agertzen du, eta, jaten duen bakoitzean, kanporatu egiten du. Pixkanaka hori galduz doa, eta gorozkiak tarteka joango dira, batzuetan egun batzuetan.
Amagandiko edoskitzearekin oso normala da hilabete edo hilabete eta erdi inguruko haurrek zenbait egun igaro behar izatea kaka egin gabe. Horrek ez du esan nahi haurrak idortuta daudenik, gero zailtasun handirik gabe loditasun biguneko gorozkiak kentzen badituzte.
Baina lehenengo egunetan kaka gutxi egiten dutenean, ondo ari direla eta behar duten janaria jasotzen ari direla egiaztatu behar duzue.
Edoskitze artifizialarekin amaren esnearekin baino kaka gutxiago izaten da, gainera, gehiago eta sendoagoak dira. Gorozkien kolorean ere aniztasun handiagoa egon daiteke.
Nola jakin haurra idortuta dagoen
Pediatrak ebaluatu behar du haurtxoaren benetako idorreria; izan ere, arazo garrantzitsu baten sintoma izateaz gain, kroniko bihurtzeko eta konplikatzeko joera du. Zenbat eta luzaroago egon gorozkiak kolonean gordeta, orduan eta lehorragoak eta gogorragoak bihurtzen dira, eta, beraz, gero kanporatzea zailagoa eta mingarriagoa da. Hori dela eta, ahalik eta gutxien kaka dadin saiatzen da haurra, eta gero eta gorotz gehiago atxikitzen ditu hesteetan. Gainera, ebakuatzean, gorozkien tamainak eta gogortasunak uzkiko mukosa urratzera iristen dira maiz, eta uzkiko arteka mingarria eragiten dute.
Hona hemen idorreria diagnostikatzeko eta tratatzeko irizpide batzuk:
- Astean bi aldiz edo gutxiagotan libratzea.
- Idortze mingarria.
- Diametro handiko gorozkiak, komun-ontzia traba dezaketenak.
Sintomatologia horrek adierazten dizue mediku batekin kontsultatu behar duzuela.
Zer da ona haurtxoen idorreriarentzat?
Bularreko haurren edo jaioberrien benetako idorreria ez da ohikoa amagandiko edoskitze esklusiboarekin elikatzen direnean. Esne artifizialarekin elikatuz gero, komenigarria izan daiteke idorreriaren kontrako formularekin ordezkatzea.
Elikadura osagarria hasten denean, baliteke haurraren digestio-sistema moteltzea, elikadura-ohitura berriak direla eta. Hori prebenitzeko, ura eskaini behar duzue otorduetan, eta zuntz ugariko fruta, barazki eta elikagaien (lekale eta zereal integralak) kontsumoa sustatu.
Idorreria neurri dietetikoekin hobetzen ez denean, pediatrak botikaren bat erabiltzeko gomendatu diezazuke. Horietako gehienek gorotz-bolumena handitzen dute, gorozkiak kanporatzea hain zaila izan ez dadin.
