Unha das cuestións que máis preocupa é saber si o bebé está a recibir todo o alimento que necesita. Especialmente, cando o bebé se alimenta de lactación materna de maneira exclusiva.
A preocupación é tamén maior co primeiro fillo e, especialmente, nas primeiras semanas, cando hai inseguridade ante os signos de saciedade do bebé que tampouco son tan evidentes. En realidade, máis que o peso ou a cantidade de alimento, o que mellor informa da súa saúde é o aspecto do bebé e o seu comportamento. Non hai motivo para pensar que un bebé está a recibir pouco alimento si:
- Ten boa cor (rosado).
- Reacciona aos estímulos.
- Está contento ou tranquilo (sen estar adormecido) a maior parte do tempo.
- Molla entre cinco e sete cueiros ao día con ouriños de cor pálida.
O tempo que se lle dedica a cada toma tamén inflúe
Non hai que limitar a duración das tomas: o bebé decide canto tempo necesita mamar. Podédeslle ofrecer os dous peitos por toma, pero é mellor que baleire un completamente antes de ofrecer o outro. Si non toma o último leite dun peito, máis graxa e calórica, saciarase momentaneamente co leite primeiro de ambos os peitos, pero non recibirá suficientes calorías e pronto volverán ter fame. Ademais, o primeiro leite que extrae do peito é moi rica en lactosa, un azucre que o intestino non pode absorber de forma ilimitada e cuxo sobrante fermenta producindo molestos gases e causando ás veces que as deposiciones do bebé sexan máis líquidas e irritantes. Por todo isto, si bástalle cun, non é preciso forzarlle a que tome do segundo, e alternaredes un peito en cada toma.
O bebé necesita suplemento de leite?
A gran maioría das nais podedes alimentar de forma exclusiva ao voso bebé con lactación materna. Con todo, moitas mulleres (ás veces seguindo erróneas recomendacións), introducen un suplemento de leite artificial ao pensar que o bebé non ten suficiente co peito. Iníciase así, a chamada lactación mixta, na que se combinan leite materno e de fórmula, pero na práctica é unha lactación de transición do peito a tomar só biberón. Isto é case sempre inevitable porque a lactación materna réxese pola lei da oferta e a demanda, e saciar o apetito do neno con outro leite, fará que diminúa a produción.
Por suposto, existen problemas físicos e emocionais que impiden a lactación materna, pero son moito máis frecuentes os falsos mitos que dificultan a súa axeitada instauración e mantemento. Polo que é fundamental ter presente que:
- O leite materno será máis ou menos abundante, pero sempre é de boa calidade. Aínda que se dese o hipotético caso de que estar desnutridas sodes capaces de criar ao peito aos vosos fillos satisfactoriamente.
- A diferenza de tamaño dos peitos depende do tecido graxo que conteñen e non da cantidade de glándula mamaria, polo que é falso que os peitos pequenos produzan pouco leite. Ademais, pasadas as primeiras semanas, o habitual e recomendable é que os peitos non luzan tan cheos e turgentes, pero iso non significa que deixedes de ter leite.
- É absolutamente normal que, durante as primeiras semanas, as tomas sexan irregulares e moi frecuentes, o que non debe interpretarse como un signo de falta de leite.
- O feito de que un neno acepte un pouco de biberón despois de mamar non significa que lle fixese falta.
- En momentos puntuais, o bebé pasa por tempadas coñecidas como brotes ou crises de crecemento, nas que modifica o seu patrón na alimentación. As tomas vólvense máis caóticas, frecuentes e o bebé está irritado. Abonda con que lle deades peito coa frecuencia que piden e ter paciencia ante o seu comportamento. Xa veredes que nuns días pasará o brote.
- Sábese con certeza que un suplemento de biberón tras a última toma do día non logra que durman do tirón.
- Un percentil baixo non significa que o bebé estea baixo de peso e por tanto necesite un suplemento de leite de fórmula. As gráficas de crecemento simplemente serven para ver a evolución da talla e o peso ao longo dos meses, o seu pediatra é quen debe valorar si débese suplementar a lactación ou non.
Erros comúns á hora de aleitar ao bebé
Moitas nais establecen a lactación materna sen dificultades e continúan así todo o tempo que cren necesario (recoméndase 6 meses de lactación materna exclusiva e continuar despois, xunto á alimentación complementaria, polo menos até os 2 anos de idade). Con todo, hai certos erros frecuentes que poden comprometer a lactación materna exclusiva si non se solucionan:
- Falta de contacto precoz e primeira toma tardía. Tras o parto, o bebé non debe ser separado de vós, salvo xustificación médica urxente. Practicar pel con pel de maneira precoz facilitaravos a instauración da lactación.
- Horario ríxido. A lactación materna é a demanda, e limitar a frecuencia das tomas (ademais de ser prexudicial para o bebé, xa que se lle obriga a pasar fame) impide a correcta produción de leite.
- Baleirado incompleto. Igualmente, tampouco debedes limitar a duración da toma. Cada bebé necesitará máis ou menos tempo para baleirar o peito, un acto que, ademais de favorecer a súa correcta nutrición, promove a produción de leite necesario.
- Mala postura. Unha postura incorrecta pódevos danar as mamilas, pero tamén dificulta a transferencia de leite.
- Administración innecesaria de suplementos de leite artificial.
