Bi urtetik hiru urtera bitarteko etapan, haurra izateari uzten dio behin betiko, eta haur txiki bihurtzen da.
12 hilabete hauetan ikusiko duzue haurra gai izango dela korrika arin egiteko, oinak elkartuta salto egiteko, eskailerak jaitsi eta igotzeko oinak txandakatuz, triziklo batean pedalei eragin, estalkiak lotu eta askatu, arkatza hartu eta zirkulu bat eta gurutze bat kopiatu, hau da, bere izena esan, 10 arte kontatu, koloreak ezagutu, hiru hitzeko esaldiak egin eta jardueraren batean gutxienez hogeita hamar minutuz kontzentratzen hasteko.
Zailtasun gutxiagoko gurasoengandik bereiziko da, errealitatea eta fantasia bereizten hasiko da, haien ekintzen ondorioak ulertzen eta adineko beste haur batzuekin konparatzen.
Zahartu egiten dira. Nola kendu pixoihala eta biberoia?
Hilabete hauetan, agur esango diozue haurtxoari, heltzeak aukera ematen baitio aurreko hilabeteetan beharrezkoak izan diren elementu batzuk alde batera uzteko, hala nola pixoihala eta tetinak.
Pixoihala
Eguneko esfinterrak 2 eta 3 urte bitartean kontrolatzen dira, haur bakoitzaren arabera adin aldakor batean. Kentzeko hainbat teknika daude, baina garrantzitsuena momenturako prest egon arte itxarotea da. Haren garapen motor nahiz kognitiboak interesa erakutsi behar du, eta pixoihala uzteko gogoa izan.
Haur batzuen kasuan, gaueko pixoihala eguneko pixoihalarekin batera kentzen ahalko da. Hala ere, portzentaje handi batean, gaueko heldutasuna geroago gertatuko da (batzuetan, urte batzuk geroago).
Tetinak: txupetea eta biberoia
Orain arte egin ez baduzue, 2 urterekin tetinak kendu behar dira, hala nola txupetea edo biberoia. Tetinak mantentzea ahoaren eta hozkadaren egituren deformazioarekin lotzen da, eta ondorioak izan ditzake ahozko funtzioetan, ahoaren estetikan eta hizkuntzan.
Esfinterren kontrolean ez bezala, non haurraren heltzea ezinbestekoa baita, txupetearekin ez duzue une hori nabarituko. Izan ere, oso ohikoa da adin horietan zailagoa izatea beren kabuz erabiltzeari uztea. Hitz egin haurrarekin, planifikatu data bat eta bilatu erritual bat edo motibatzeko moduko egiteko modu bat. A priori dirudiena baino gogorragoa izan ohi da: adin horretako haurrek izaera handia izan dezakete, baina oso emankorrak ere izan daitezke.
Nola kendu titia bi urteko haur bati
Haurren osasunari buruzko gomendioek adierazten dute haurrak gutxienez bi urte bete arte bularra eman beharko litzaiekeela. Horrek ez du esan nahi titia kentzeko adina denik, biologikoki normala baita askoz geroago gertatzea. Baina ama askok erabaki dute bularra kentzeko unea iritsi dela.”
Litekeena da, haurraren erabakia ez bada, onartzea kostatzea. Baina pixkanaka egiten baduzue, eta amagandiko edoskitzeak ematen zizkizuen harreman- eta lotura-uneak jolas eta besarkadekin ordezkatuz, pixkanaka etapa hori atzean uztea lortuko duzue.
Zer egiten du bi urteko haur batek?
Haien autonomia eta garapen motorra gero eta garrantzitsuagoak direnez, baliteke kotxetxoa uzten hastea. Baina oraindik ere nekatzen jarrai dezakete ibilbide luzeagoetan, eta besoak eskatzen dituzte jarraitzeko. Adin horretan, oso erabilgarria da erraz erabiltzeko haur-eramaile bat; hala, gurditxoa ez duzue hutsik eraman behar, eta laguntza handia duzue ibiltzen jarraitu nahi ez duten uneetarako.
Bi urtetik hiru urtera bitarteko haurren komunikazioak gero eta argiagoa izan behar du. Hiru urteren buruan, gurasoek ulertu egin behar dituzue zuen semeak egiten dituen esaldi gehienak. Nahiz eta normala izaten jarraitzen duen, egunero haurrarekin hitz egitera ohituta ez dauden gainerako pertsonei oraindik ere ulertezinak iruditzen bazaizkie hitz batzuk. Baina, gauzak argiago edo argiago adieraztean, hitz egiten ez duen bi urteko haur bat baldin baduzue, eta, jakina, hiru urtera hurbiltzen bada eta berdin jarraitzen badu, pediatrarekin kontsultatu behar duzue.
Bi urteko haurrak, adin zaila?
Autoezagutzarako eta autobaieztapenerako bidean, oso ohikoa da kasketak eta pataletak gertatzea. Eboluzio-une baten parte izaten dira, eta, gehienetan, adinarekin hobetzen dira.
Askotan jakingo duzue zer egoerak eragin dezaketen kasketa bat, eta kasu horietan, hori prebenitzen saiatzea da aholkurik onena. Adibidez, sartu nahi duzun parke batetik pasatzen bazarete, beste bide batetik joaten saia zaitezkete, eta ez ibili hortik. Kasketa piztu bada, saiatu nerbioak ez galtzen eta ez hartu gauza pertsonaltzat. Ekaitzaren ondoren, zuen semea bila joango zaizue eta zuen maitasuna beharko du. Beste une batean, gertatutakoaz hitz egin ahal izango duzue, izan dituen sentimenduei hitzak jartzen saiatzeko.
Batzuetan, zuen mugak probatzen ari dela irudituko zaizue, baina, egia esan, ohikoa da adin horretan. Gogoan izan bi urteko haur bat zuzentzeko, ez oihu egin ez kontrola galdu ez ezik, modu positiboan egin behar duzuela, malgutasunez, tentazioak (prebentzioa) saihestuz eta gauza txikien kontrola eramaten lagunduz.
Etapa honetako beste aldaketa bereizgarri batzuk
2 urtetik 3 urtera, aldaketa asko izaten dira haurren bizitzan. Asko adin horretan sartzen dira haur-eskolara, eta beste batzuk, adibidez, anaia edo arreba berri bat nola iristen den ikusiko dute.
Aldaketek zuen pazientzia eta ulermena behar dute, zuen gaitasun kognitiboari egokitzeko, eta kontuan izan, nahiz eta haurrak gero eta autonomoagoak izan, menpekoak eta ahulak izaten jarraitzen dutela.
Nola sustatu bi urteko haur bat
Bi urtetik hiru urtera bitarteko etapan, haurrak jolaserako lagunak izan nahi izaten hasiko dira, eta talde-jolasei ekingo zaie, batez ere haur-eskolan hasi badira edo paseoan edo parkean ibili badira. Hala ere, etapa horretan, oraindik ere zaila izango da berdinen arteko lankidetza. Irudimenari ere denbora eskainiko diote.
Trebeak izango dira eskuekin, eta mugikortasuna interesatuko zaie, baita jarduera artistikoa eta eguneroko egoerak irudikatzea edo imitatzea eskatzen duten jolasak ere. Erraz ikusiko duzue hori, adin horretan leku guztietara jarraituko baitizue eta egiten duzuen guztia imitatuko baitute. Beraz, imitazio sinbolikoko jostailuak (sukaldeak, etxaldeak, ibilgailuak…), ogibideak irudikatzen dituzten jostailuak, osagarriekin egindako panpinak, etxetxoak gelekin, mozorroak, puzzleak, ahokagarriak, ipuinak, plastilina, patinak, bizikletak…
Haurtxoa nabarmen hazi eta heldu den arren (gurasoak edo zaintzaileak, esaterako), garrantzitsua da jolasa dibertigarritzat hartzea, eta ez estimulazio-helburu handiekin; izan ere, zuen neuronak piztuko dira zuekin eta haien artean partekatzen hasten diren jarduera horien aurrean.
