Durante o embarazo, e sobre todo cando se achega a recta final, hai decisións que debedes tomar, como o parto ou a lactación que desexades. Non existe un único camiño válido, cada familia debe informarse das distintas e facer unha elección consciente de acordo coas súas preferencias.
Tipos de parto: características, beneficios e riscos
Parto no hospital ou parto no domicilio
A maioría dos partos teñen lugar nos hospitais, ou polo menos está previsto que así suceda. A asistencia no parto pode variar dun hospital a outro, por iso é importante que investiguedes un pouco antes de decidir onde ides parir, e fagades todas as preguntas necesarias para coñecer protocolos, opcións de parto e axuda médica dispoñible durante o parto nos diferentes hospitais.
Pero tamén está a opción de parir en casa, de feito, dos 400.000 nacementos que hai ao ano en España, estímase que entre 1.000 e 1.400 son en casa por decisión da nai. En casos de embarazo de risco ou si sentides máis seguras nun centro sanitario, entón un parto no hospital é a vosa mellor opción. Pero parir en casa é tamén unha opción segura e válida para mulleres que tedes un embarazo de baixo risco, a condición de que esteades acompañadas por matronas ben formadas e cun plan de traslado ao hospital correctamente establecido por si hai complicacións. Actualmente, é unha opción que non entra na carteira dos servizos públicos de saúde.
Parto por cesárea
Un parto por cesárea é unha intervención cirúrxica para extraer o bebé mediante unha incisión nas paredes do abdome e o útero. A cesárea non é a vía natural do parto e leva máis complicacións que o parto vaxinal, tanto para vós, as nais, como para o bebé. Pero nalgúns casos, a cesárea é unha opción máis segura que o parto vaxinal. Dependendo da situación, podedes ter:
- Cesárea electiva. É a que se programa antes do parto se hai unha condición materna ou fetal que contraindican o parto vaxinal. Pode ser o caso de bebés en presentacións diferentes á cefálica (é dicir, bebés que non están colocados “boca abaixo”), placenta previa, bebés cun peso estimado maior de 5 quilos, 2 ou máis cesáreas previas (aínda que tamén pode valorarse un parto vaxinal).
- Cesárea en curso de parto. Entre outros motivos, pode ser por fracaso na indución ou dificultades coa dilatación. Neste caso, non existe risco inminente para vós nin para o bebé.
- Cesárea urxente ou emerxente. Cando se sospeita dun compromiso do benestar fetal ou cando hai un risco vital para vós. Practícase, entre outros casos, se hai un desprendemento de placenta ou rotura do útero.
Parto eutócico ou parto distócico ou instrumentalizado
O parto eutócico é o parto por vía vaxinal no que o bebé nace sen necesidade de instrumento algún. Noutros casos, é necesario axudar na extracción do bebé con espátulas, fórceps ou ventosas. No parto distócico, necesítase intervención médica, cirurxía ou a axuda de devanditos instrumentos.
Parto medicalizado e parto natural
Unha das maiores preocupacións das mulleres embarazadas cando se achega o día de parto é a dor e a capacidade de controlalo. Moitas de vós quereredes algún tipo de analgesia para o alivio da dor. Actualmente a analgesia epidural é o método máis demandado e eficaz. Pero lembremos que a epidural é unha técnica invasiva que leva unha serie de riscos e efectos sobre o parto, requirindo unha maior vixilancia, limitando a vosa mobilidade e diminuíndo a sensibilidade e por tanto a sensación de empuxar; en consecuencia, pásase a ter un papel máis pasivo durante o parto.
O parto natural é un tipo de parto con pouca participación dos profesionais sanitarios que deixa que a natureza siga o seu curso. Moitas mulleres que optades por un parto natural decidides facelo sen analgesia ou anestesia (sen tratamento farmacolóxico para a dor) e minimizando as intervencións como o monitoreo fetal continuo ou os tactos vaxinais. Co parto natural, sen o uso de analgesia epidural, pódese gozar de maior liberdade de movementos, usando as distintas instalacións da que poida ter a sala de parto, por exemplo pelotas de pilates, cadeira de partos, lianas, etc.
Segundo a OMS, ademais do apoio do equipo médico e acompañante durante o parto (o factor máis importante), existen outros métodos de alivio da dor. O primeiro é ofrecer á muller a posibilidade de adoptar a postura que ela prefira e na que sinta menos dor, tanto na cama ou fóra. Isto significa que non ten por que se debe pasar a fase de dilatación necesariamente na cama e menos aínda en posición supina, e que debe ter a liberdade de porse de pé, sentarse ou andar.
Ademais da liberdade de movemento, entre as estratexias non farmacolóxicas para aliviar a dor durante o parto, podedes optar pola inmersión en auga, masaxes, inxección de auga estéril, acupuntura en mans, pés e orellas e mesmo hipnosis, aínda que a Sociedade Española de Ginecología e Obstetricia recomenda que este último método só se utilice en parturientas que practiquen previamente. E aínda que a súa eficacia non ten respaldo científico evidente, pero tampouco inflúe negativamente no desenvolvemento do parto, a aromaterapia e a musicoterapia poderíanvos axudar tamén a aliviar a dor. Pero entre todos estes factores, o máis importante para diminuír a dor do parto é o apoio continuo de profesionais e da persoa de confianza que vos acompañe.
Parto na auga
O parto na auga pode ser un gran aliado para o manexo da dor para algunhas mulleres que tedes un embarazo de baixo risco e é unha opción se queredes ter un papel activo no momento do parto. Por motivos de seguridade, o uso da bañeira non é compatible co uso de fármacos para mitigar a dor.
A dilatación dentro da auga é tan segura como calquera outro procedemento, e o uso de auga quente permite reducir as dores da dilatación, preparando á nai. É posible facer só a dilatación na auga e logo dar a luz na cama ou en calquera outra posición que decidades.
É unha opción que comeza a estar presente nalgúns hospitais da rede pública. Por iso, antes de decantarse por un centro ou outro, convén coñecer os seus protocolos e opcións de parto.
Todo o que necesitades saber sobre lactación materna
O tipo de alimentación do bebé é unha decisión que debedes tomar despois de coñecer cada unha das opcións. Na maioría dos casos, todos os bebés poden ser alimentados con lactación materna, lactación artificial ou lactación mixta, cando se alterna a lactación materna e a artificial.
A OMS (Organización Mundial da Saúde) e a Asociación Española de Pediatría, entre outras sociedades científicas, recomendan que os bebés se alimenten con lactación materna exclusiva polo menos os primeiros 6 meses de vida. Algúns dos beneficios e vantaxes que a OMS describe da lactación materna son:
- Ofrece ao bebé protección fronte a múltiples enfermidades, grazas a que os anticorpos presentes no leite materno actúan contra a pneumonía, a diarrea, as infeccións do oído e a asma, entre outras enfermidades.
- Reduce os custos asociados co coidado da saúde, porque os bebés aleitados adoitan necesitar menos visitas médicas, menos hospitalizacións e menos medicamentos.
- Axuda a previr o sobrepeso e a obesidade nos nenos e nenas.
- Favorece o desenvolvemento neurolóxico.
- Promove o vínculo materno.
- Reduce significativamente o risco da nai de contraer cancro de ovario e de mama, hipertensión, enfermidades cardiovasculares e depresión posparto.
- É unha opción máis respectuosa co medioambiente porque, a diferenza da lactación artificial, o consumo de envases (e todo o que iso leva) é baixo.
Lactación artificial desde o nacemento
Aínda que a lactación materna é o alimento de elección para un desenvolvemento óptimo do bebé, o certo é que algunhas nais decidides criar ao voso bebé con leite de fórmula desde o nacemento. Sexa cal for o motivo polo que dais leite de fórmula, algunhas das recomendacións básicas que debedes saber son:
- En moitos hospitais ofrecen biberóns de leite artificial xa preparados. Non tedes que forzar ao recentemente nacido a que llo tome todo, de feito, cuns 15 ml por toma os dous primeiros días adoitan ser suficiente. Debedes deixar que sexa o bebé quen decida canto quere tomar e cada canto tempo, sen que pasen máis de tres horas entre toma e tomas estes primeiros días. O que sobre do biberón en cada toma hai que refugalo.
- Aos poucos irán aumentando a cantidade de leite, xa que o seu estómago se irá facendo máis grande. Observade os seus sinais de saciedade para non sobre alimentarlle, pero tampouco lle fagades esperar á seguinte toma se ten fame. A toma de biberón debe ser a demanda do bebé.
- Para preparar os biberóns debedes seguir as recomendacións que veñen en cada lata de leite artificial en po. Podedes utilizar auga envasada de mineralización débil si non estades seguros de que a auga da billa ten un bo control sanitario.
